Zoals het is

er komt een dag

waarop de seringenboom zich zal afvragen
waar de wereld is, de halfgewiste paden
met geestverwanten en gewonde stenen

voor wie hij zijn geur nog zal verspreiden
misschien door een enkel beefgebaar
dat zich naar buiten buigt

ik kijk naar hem
en naar de klaarte, rondom verlangen
blijf met mijn hart in zijn oude takken hangen
terwijl een witte duif de stilte binnenglijdt

het is ochtend

met donkergroene nagelrand wijst de conifeer omhoog
hij lijkt weinig te veranderen
alsof tijd zijn geliefde is

zoals ik voor jou
wanneer woorden overbodig zijn

een eerste zonnestraal valt neer, raakt schuin
de zachte huid van dit gedicht

bereid tot antwoord



kerima ellouise ©
http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/