Als een kieken kaalgeplukt

Droog je traantjes nu maar op
ze raken m’n kouwe kleren niet
‘k heb genoeg van je valse kop
je huilt pas als iedereen het ziet

speel nog een beetje verder toneel
je publiek zit te wachten op een rij
kijk verdomme toch niet zo scheel
’t applaus komt zeker niet van mij

’t heeft geen zin achterom te kijken
ga gerust je gang nu het nog effe kan
binnen een uurtje zal ik laten blijken
dat je comedie hopeloos is… en dan

staan je valiezen beneden in de gang
mooi in militaire slagorde opgesteld
m’n geduld duurt geen eeuwen lang
’t kan zijn dat ik dat nooit heb verteld

’t is stil en kil in dit oude herenhuis
‘k zit hier op m’n eentje te koekeloeren
zou ze nu optrekken met dat gespuis
zit ze weer aan de toog te ouwehoeren

zal ik haar nu bellen om te vragen
of ze me een klein beetje mist misschien
met ’t risico dat ze begint te zagen
over de rekening van een eurootje of tien

‘k moet dringend een nieuw kroegje zoeken
eentje waar ik haar niet tegen ’t lijf kan lopen
‘k ga een enkel reisje naar een eiland boeken
voor ze ‘t vel van m’n goddelijk lijf kan stropen…

©GoNo