EMO- TV
“ Beste kijkers, we staan hier op de Plaza de la Revolución . In het vroegere presidentiële paleis van Havana, Cuba is nu veelbeduidend het Museo de la Revolución gehuisvest. Het paleis werd gebouwd tussen 1913 en 1920. Maar dit is informatie waar alleen een toerist iets aan heeft. Wij zijn hier om Kamiel Duprez de verrassing van z'n leven te bezorgen. De man in kwestie lijdt aan terminale kanker en heeft ons via mail laten weten dat hij nog één keer z'n belastingcontroleur wil zien. Het verhaal begint in de zomer van '68. Kamiel heeft een bloeiende onderneming van tuinbenodigheden en aanverwante artikelen. Begonnen met één personeelslid groeide z'n winkel uit tot één van de meest aantoongevende in de streek van Felix Timmermans. Jaren ging het hem voor de wind tot een belastingcontroleur z'n boeken begon te controleren. Da's z'n job, zullen we maar zeggen hé? De ene frauduleuze handeling na de andere kwam aan het licht. We spreken ons niet uit over de schuldvraag, maar dit had als gevolg dat Kamiel Duprez de boeken moest neerleggen en failliet verklaard werd. De torenhoge boete kon hij niet betalen en toen de currator zich ter plaatse begaf, was de vogel met de noorderzon vertrokken. Een leeg winkelpand en een nog legere bankrekening achterlatend. We bekijken nu de reportage. Oordeel zelf..."
We zien een lachende Kamiel die in een vliegtuig zit. Richting zonovergoten stranden. Het beeldmateriaal is van slechte kwaliteit, maar dat was zo in de jaren zestig. De familie Duprez staat, nog steeds lachend, voor een villa in Mexicaanse stijl. Met zwembad en palmbomen. Naast de villa ziet men een werf waar men druk in de weer is met buldozer en kraan. Hier zal een nieuw imperium verrijzen, zoals later zou blijken. De reportage slaat enkele jaren over en we zien een groot tuinbouwcentrum met de simpele naam " Acer Campestre Duprez". Een gelukkige bruinverbrande Kamiel bedient er de klanten, samen met z'n zoon en dochter. Niets doet nog vermoeden dat de man in kwestie jaren geleden op de vlucht ging voor de fiscus. Op vraag van de reporter hoe het komt dat iemand die failliet verklaard is toch nog zo'n onderneming uit de grond kan stampen, schuddebuikt Kamiel van 't lachen. 't Is voldoende dat ge zegt dat ge een communist zijt in 't land van Fidel Castro, is z'n geslepen antwoord. En een beetje vooruitziend zijn kan ook helpen. Kamiel laat z'n Cubaans paspoort zien, hij is wel degelijk Cubaans staatsburger. En meesmuilend voegt hij er aan toe dat Cuba geen staatsburgers uitlevert. Tot zover de reportage.
" Beste kijkers, we onderbreken even het programma voor een korte reclameboodschap van hooguit een kwartiertje. We zijn er terug na de onderbreking met nog meer onthullende feiten over de familie Duprez..."
Het kwartiertje reclameboodschappen gaat uitsluitend over tuinbenodigheden bij een sovabel tuincentrum waarvan ik de naam niet mag vermelden. Drie miljoen mensen zitten aan hun beeldbuis gekluisterd en willen weten of Kamiel Duprez opgepakt zal worden door de Cubaanse politie. Lijkt hen niet meer dan logisch. Een fraudeur die er van door is met belastinggeld moet immers hard aangepakt worden. Als iedereen zomaar naar 't buitenland zou vertrekken dan ligt België op z'n gat. De mensen willen weten of Kamiel politieke connecties had, want hoe verklaart men anders dat hij ruimschoots de tijd kreeg om te verdwijnen en dertig personeelsleden op straat achterlatend? Betogen had weinig zin en iedereen zei dat het een goeie baas was die om politieke redenen failliet verklaart was. Een politieke afrekening dus. Maar na de reclame zou men het tipje van de sluier oplichten. Dat beloofde toch die presentator van EMO-TV.
" Beste kijkers, hier zijn we weer. Zoals beloofd voor de reclame, gaan we nu verder in op het feit dat Kamiel in '68 de benen en heel z'n familie nam naar Cuba. Hoe de man in kwestie al jaren op voorhand z'n buitenlandse rekeningen spekte met de inkomsten van z'n tuincentrum. Belastingvrij, als het ware. Hoe hij z'n belastingcontroleur op het verkeerde been gezet heeft en alles tot in de puntjes uitgekiend heeft om te ontsnappen aan de justitie van z'n vaderland. We gaan nu over tot het vraaggesprek dat we hadden met Kamiel Duprez in z'n villa. Een vraaggesprek dat soms schokkend kan zijn voor de hardwerkende mens die op tijd z'n zuurverdiende centjes afgeeft aan de belastingen. U weze gewaarschuwd..."
Wordt vervolgd
©GoNo
We zien een lachende Kamiel die in een vliegtuig zit. Richting zonovergoten stranden. Het beeldmateriaal is van slechte kwaliteit, maar dat was zo in de jaren zestig. De familie Duprez staat, nog steeds lachend, voor een villa in Mexicaanse stijl. Met zwembad en palmbomen. Naast de villa ziet men een werf waar men druk in de weer is met buldozer en kraan. Hier zal een nieuw imperium verrijzen, zoals later zou blijken. De reportage slaat enkele jaren over en we zien een groot tuinbouwcentrum met de simpele naam " Acer Campestre Duprez". Een gelukkige bruinverbrande Kamiel bedient er de klanten, samen met z'n zoon en dochter. Niets doet nog vermoeden dat de man in kwestie jaren geleden op de vlucht ging voor de fiscus. Op vraag van de reporter hoe het komt dat iemand die failliet verklaard is toch nog zo'n onderneming uit de grond kan stampen, schuddebuikt Kamiel van 't lachen. 't Is voldoende dat ge zegt dat ge een communist zijt in 't land van Fidel Castro, is z'n geslepen antwoord. En een beetje vooruitziend zijn kan ook helpen. Kamiel laat z'n Cubaans paspoort zien, hij is wel degelijk Cubaans staatsburger. En meesmuilend voegt hij er aan toe dat Cuba geen staatsburgers uitlevert. Tot zover de reportage.
" Beste kijkers, we onderbreken even het programma voor een korte reclameboodschap van hooguit een kwartiertje. We zijn er terug na de onderbreking met nog meer onthullende feiten over de familie Duprez..."
Het kwartiertje reclameboodschappen gaat uitsluitend over tuinbenodigheden bij een sovabel tuincentrum waarvan ik de naam niet mag vermelden. Drie miljoen mensen zitten aan hun beeldbuis gekluisterd en willen weten of Kamiel Duprez opgepakt zal worden door de Cubaanse politie. Lijkt hen niet meer dan logisch. Een fraudeur die er van door is met belastinggeld moet immers hard aangepakt worden. Als iedereen zomaar naar 't buitenland zou vertrekken dan ligt België op z'n gat. De mensen willen weten of Kamiel politieke connecties had, want hoe verklaart men anders dat hij ruimschoots de tijd kreeg om te verdwijnen en dertig personeelsleden op straat achterlatend? Betogen had weinig zin en iedereen zei dat het een goeie baas was die om politieke redenen failliet verklaart was. Een politieke afrekening dus. Maar na de reclame zou men het tipje van de sluier oplichten. Dat beloofde toch die presentator van EMO-TV.
" Beste kijkers, hier zijn we weer. Zoals beloofd voor de reclame, gaan we nu verder in op het feit dat Kamiel in '68 de benen en heel z'n familie nam naar Cuba. Hoe de man in kwestie al jaren op voorhand z'n buitenlandse rekeningen spekte met de inkomsten van z'n tuincentrum. Belastingvrij, als het ware. Hoe hij z'n belastingcontroleur op het verkeerde been gezet heeft en alles tot in de puntjes uitgekiend heeft om te ontsnappen aan de justitie van z'n vaderland. We gaan nu over tot het vraaggesprek dat we hadden met Kamiel Duprez in z'n villa. Een vraaggesprek dat soms schokkend kan zijn voor de hardwerkende mens die op tijd z'n zuurverdiende centjes afgeeft aan de belastingen. U weze gewaarschuwd..."
Wordt vervolgd
©GoNo
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage