11 SS-Sturmbannfuhrer Harry B. Down
11 SS-Sturmbannfuhrer Harry B. Down
Harry B. Down zat in de eerste-klasse coupé een sigaret te roken, te overdenken wat er allemaal gebeurd is op die drie dagen dat hij op zakenreis was. Een waterval van indrukken en gebeurtenissen speelden door z'n hoofd. Z'n zwart uniform had hij gewisseld voor een nieuw maatpak, gemaakt door een Joodse kleermaker. Een gouden zakhorloge bungelde aan een gouden ketting. De horloge was te groot voor het kleine zakje in z'n gilet. Er stond een inscriptie in gegraveerd : " SS-Sturmbannführer Harry B. Down ". In zijn portefeuille zaten achter de foto's van Elise en Patrick, de foto's van z'n roemrijke daad als SS-er. Jachttrofee met dode Jood. Het gesprek met Hitler had weinig om 't lijf, de Fuhrer hield een monoloog waarvan hij de helft niet verstond. Het enige dat hij begrepen had, was dat de Joden sjacheraars waren die iedereen geld aftroggelden. Die wezenlijk niets bijdroegen aan het Derde Rijk en door hun incestueuze onderkruiperij het Rijk ondermijnden. Ze moesten allemaal heropgevoed worden, vandaar de werkkampen.Harry kon alleen maar ja-knikken.
De Fuhrer was hem goedgezind en hij kreeg verregaande bevoegdheden. Hij moest rechtstreeks aan SS- Reichsfuhrer Himmler rapporteren. Dit waren de bevelen die Hitler aan het voltallig gezelschap gaf. En zijn woord was wet.
Damned, hij was vergeten te bellen naar Elise of nee, z'n missie was geheim. "Top Secret."
Het begon te regenen, de druppels vormden slierten op de ramen. De stoomlocomotiefwielen zongen een lied, kedeng, kedeng, kedeng. Hij voelde hoe hij aan het wegdommelen was......
Een Joodse ober vroeg of hij koffie moest hebben. Met suiker en een wolkje melk, bitte. Toen hij het kopje op het tafeltje neerzette explodeerde z'n hoofd. Overal bloed, overal hersenen. Ook op z'n nieuwe pak. Het maakte hem razend. Vuile stinkjood, kijk wat je gedaan hebt, sweinhund. Maar de Jood z'n ogen keken hem aan vanop de bank tegenover hem. Dode ogen uit een half
weggeschoten hoofd...... Harry schoot wakker, veegde het zweet van z'n gezicht en besloot naar de restauratiewagon te gaan om daar een stevige borrel te drinken. Die verdomde Jood speelde hem behoorlijk parten. Dreckjude ! 't Was verdomme toch zijn schuld niet, dat die Brandt een geladen revolver aan hem gegeven had. Hoe kon hij nu weten dat er kogels in zaten ? Hij was toch ook maar en slachtoffer, dacht hij cynisch. En die Jood was dood beter af , het spaarde hem een lijdensweg. Feitelijk had hij een goede daad gedaan. Een daad van Barmhartigheid. Stond er niet op z'n ss-dolk: " Gott mit uns " ?
Harry's geweten was gesust, toch voor eventjes. Maar ergens klopte er iets niet. Het zou het begin zijn van z'n ondergang. Het stond als een paal boven water dat de opeenvolgende gebeurtenissen zouden escaleren. De dode Jood zou hem blijven achtervolgen......
Harry B. Down zat in de eerste-klasse coupé een sigaret te roken, te overdenken wat er allemaal gebeurd is op die drie dagen dat hij op zakenreis was. Een waterval van indrukken en gebeurtenissen speelden door z'n hoofd. Z'n zwart uniform had hij gewisseld voor een nieuw maatpak, gemaakt door een Joodse kleermaker. Een gouden zakhorloge bungelde aan een gouden ketting. De horloge was te groot voor het kleine zakje in z'n gilet. Er stond een inscriptie in gegraveerd : " SS-Sturmbannführer Harry B. Down ". In zijn portefeuille zaten achter de foto's van Elise en Patrick, de foto's van z'n roemrijke daad als SS-er. Jachttrofee met dode Jood. Het gesprek met Hitler had weinig om 't lijf, de Fuhrer hield een monoloog waarvan hij de helft niet verstond. Het enige dat hij begrepen had, was dat de Joden sjacheraars waren die iedereen geld aftroggelden. Die wezenlijk niets bijdroegen aan het Derde Rijk en door hun incestueuze onderkruiperij het Rijk ondermijnden. Ze moesten allemaal heropgevoed worden, vandaar de werkkampen.Harry kon alleen maar ja-knikken.
De Fuhrer was hem goedgezind en hij kreeg verregaande bevoegdheden. Hij moest rechtstreeks aan SS- Reichsfuhrer Himmler rapporteren. Dit waren de bevelen die Hitler aan het voltallig gezelschap gaf. En zijn woord was wet.
Damned, hij was vergeten te bellen naar Elise of nee, z'n missie was geheim. "Top Secret."
Het begon te regenen, de druppels vormden slierten op de ramen. De stoomlocomotiefwielen zongen een lied, kedeng, kedeng, kedeng. Hij voelde hoe hij aan het wegdommelen was......
Een Joodse ober vroeg of hij koffie moest hebben. Met suiker en een wolkje melk, bitte. Toen hij het kopje op het tafeltje neerzette explodeerde z'n hoofd. Overal bloed, overal hersenen. Ook op z'n nieuwe pak. Het maakte hem razend. Vuile stinkjood, kijk wat je gedaan hebt, sweinhund. Maar de Jood z'n ogen keken hem aan vanop de bank tegenover hem. Dode ogen uit een half
weggeschoten hoofd...... Harry schoot wakker, veegde het zweet van z'n gezicht en besloot naar de restauratiewagon te gaan om daar een stevige borrel te drinken. Die verdomde Jood speelde hem behoorlijk parten. Dreckjude ! 't Was verdomme toch zijn schuld niet, dat die Brandt een geladen revolver aan hem gegeven had. Hoe kon hij nu weten dat er kogels in zaten ? Hij was toch ook maar en slachtoffer, dacht hij cynisch. En die Jood was dood beter af , het spaarde hem een lijdensweg. Feitelijk had hij een goede daad gedaan. Een daad van Barmhartigheid. Stond er niet op z'n ss-dolk: " Gott mit uns " ?
Harry's geweten was gesust, toch voor eventjes. Maar ergens klopte er iets niet. Het zou het begin zijn van z'n ondergang. Het stond als een paal boven water dat de opeenvolgende gebeurtenissen zouden escaleren. De dode Jood zou hem blijven achtervolgen......
gepost door GoNo | 08:44
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage