Schoenmakers & Automechaniek

“ Verdomd, da's nu al de zesde winkel dat we binnen gaan en ge hebt nog altijd niet gevonden wat ge zocht ?”
“ Kamiel, ik zoek een macraméset en 't moet wat schappelijk van prijs zijn hé ?”
“ Een watte ?”
“ Laat maar, Kamiel, van snit & naad en borduren hebben venten geen verstand.”
“ Marie, van automechaniek hebt gij ook geen verstand en van een platte band wisselen nog minder.”
“ Wat wilt ge daar mee zeggen ?”
“ Schoenmaker blijft bij uw leest hé, Marie....”
“ Wat heeft een schoenmaker nu te maken met borduren, Kamiel, ge springt van den hak op den tak.”
“ Marie, hoeveel winkeltjes gaan we nog zo doen ? 'k Voel m'n voeten haast niet meer en mijne grote teen doet zeer...”
“ 'k Heb toch gezegd dat ge die schoenen te klein gekocht hebt, ha, nu begrijp ik diene schoenmaker bij z'n leest......”
“ Zeg Marie, mag ik er je op wijzen dat jij die schoenen gekocht hebt, ze stonden in solden, als ik me niet vergis. 't Is er aan te zien, mijne grote teen steekt er door.”
“ Niet overdrijven hé, gij zijt toch soms een echt klein kind, altijd maar klagen en zagen. Nooit content. Moet ge gene vent hebben...?”
“ Kunt ge uwen macramé niet bestellen via internet, lijk iedereen ?”
“ Nee, dat kan ik niet en zelfs al moest ik dat kunnen, dan deed ik het nog niet. Winkelen is ingebakken in de vrouwelijke cultuur. Nu noemen ze dat shoppen. Klinkt beter dan winkeltjes afdweilen.”
“ Amai, Marie, ge gaat er op vooruit sedert we een computer in huis hebben...”
“ 't Is niet omdat ik blond ben, dat ik dom blijf hé ?”

Na nog vier winkels bezocht te hebben, had Marie nog steeds niet gevonden wat ze zocht. Een beetje gefrustreerd stapte ze in de auto. Haar blik voorspelde niet veel goeds, er hing onweer in de lucht.
“ Kamiel, 'k ga straks eens kijken op internet, misschien kan ik daar iets vinden en bestellen....”
“ Verdorie Marie, dat zeg ik al gans de tijd, maar nee, madam moet altijd haar goesting krijgen en doen.”
“ Wat hebt gij gezegd ? Ge hebt heel de weg lopen zagen en klagen over uw nieuwe schoenen.....”
Kamiel startte z'n auto, en er gebeurde …....niets. Het benzinemetertje gaf “ Empty” aan.
“ Awel, automechaniekerke, wat nu ?” en ze stapte uit de auto .
“ Zie maar dat ge thuis geraakt met uwen auto en uw nieuwe schoenen. 't Zal duwen worden tot in Hoboken. Ik pak wel de tram. Tot morgen en zie dat ge op tijd zijt voor 't eten. Kamiel den automechanieker, laat me niet lachen of 'k doe in m'n broek...”
Kamiel stond er verbouwereerd bij en dacht: “ Ik word schoenmaker......”

©GoNo