Niets Aan de Hand.......

En …....hoe was het kerstfeestje ?
Was het zo'n beetje als het mijne ? Met mensen om je heen die je graag hebt , die nog kunnen lachen en zwansen. Met kleinkinderen die je buik gebruiken als trampoline of in het beste geval als voorbereiding op een latere wetenschappelijke carrière. Met doordachte cadeautjes en gene rommel waarvan je weet dat het ergens in een diepe lade of kast zal terecht komen. Met eten en drinken, die veertien dagen nadien je maag er aan herinneren dat het maar één keer kerstmis is per jaar ? Met een vrieskou die je sigaretje aan je lippen laat bevriezen ?
Maar de vrieskou heeft geen vat op de innerlijke mens, als men omgeven is met de personen waarvan men houdt. De warmte die tastbaar aanwezig is bij zo'n kerstdiner en dat kwam niet alleen door de thermostaat die op 30 graden stond.......
Maar we hebben gelachen en da's veel waard de dag van vandaag. We hebben ons buikje rond gegeten en gedronken, we hebben geen moment aan hen gedacht die al die luxe niet hebben. Die alle dagen moeten vechten om te kunnen overleven. Ik pleit schuldig. Ik heb er ook niet aan gedacht. Nu wel. In de intimiteit van m'n appartementje, m'n cocoon, nu denk ik er aan. Met de achterliggende gedachte dat ik ook maar een mens ben, een goedkoop argument hé ?
Iets in mij zegt me dat het allemaal niet klopt, die overdaad aan cadeautjes en lekker eten. We spreken hier altijd over een crisis. Hongerlijden, op de vlucht zijn voor het oorlogsgeweld en geen dak boven je hoofd hebben, da's pas een crisis. En ik ? Ik leg m'n benen op de sofa, steek een sigaretje op en geniet van een Senseooke. Alsof er niets aan de hand is. Alsof die boze wereld daar buiten opgehouden heeft te bestaan. En Jezus staat achter mij, legt Z'n handen op m'n schouders en vraagt: “ En........hoe was het kerstfeestje ?”

©GoNo