Bedankt, lieve kinderen.....

Gisteren Kerstmis gevierd bij m'n dochter Sabrina. Leuk, want ik had m'n kleinzoontje voor mij alleen. Dat een mens zo gehecht kan geraken aan zo'n kind, 'k sta er zelf versteld van. Maar 't is een kadéeke, een echt patéeke. Ik denk dat hij minister gaat worden of advocaat, want zijne tetter staat gene minuut stil. En hij is nu al rad van tong. Dat belooft voor de toekomst. Op dat gebied lijkt hij geweldig op z'n mama en die lijkt dan weer op mij. En zo is de cirkel rond hé ?
Ik zou GoNo niet zijn, moest ik die kleine niet vanalles wijsmaken, maar 'k heb er plezier in. 't Voordeel is dat hij mij nu nog gelooft, later zal het wel wat minder zijn, denk ik. Zaterdag vieren we kerstfeest in familiekring en dan is het pakjes-open-tijd. 't Probleem is, dat ik veel kans maak er niet bij te zijn, want bij het proberen te starten van m'n brommer heb ik m'n voet min of meer verstuikt. Met het gevolg dat ik hier zit te verrekken van de pijn.
Plus een opgezwollen voet, 't moet weer eens lukken. Maar er komen nog kerstdagen. Kindeke Jezus wordt alle jaren opnieuw geboren, op dat gebied zitten we goed.
Het eten was lekker, de sfeer was goed en meer moet dat niet zijn. En voor m'n dochter en schoonzoon heb ik maar één wens: dat ze vroeg of laat eens mogen winnen met scrabble........

©GoNo