Confrontatie tussen pastoor & notaris.........

Het kistje sigaren werd op de mahoniehouten tafel gezet, en een glas Chateau Neuf du Pape uitgeschonken. Het verwonderde pastoor Verhagen dat de notaris die wijn in huis had, want zo een merk van wijn, pastte helemaal niet in het plaatje dat de pastoor van de notaris had.
De pastoor werd er een beetje ongemakkelijk van, zo'n ontvangst had hij helemaal niet verwacht. Hij was naar hier gekomen om één van z'n befaamde donderpreken af te steken en niet om zich in de watten te laten leggen door diene doortrapte socialist. De notaris, die ook niet van gisteren was, liet er geen gras over groeien en stak onmiddelijk van wal. De aanval is de beste verdediging..........
“ Zo, eerwaarde, smaakt de wijn ? En het sigaartje ? Zit ge goed ?”
“ Euh, de wijn is goed en 't sigaartje ook, beste notaris.....”
“ En, eerwaarde, gelooft ge nog altijd in God ?” vroeg de notaris met een grijnslachje.
Wat was dat nu voor een vraag ? Wat bedoelde die notaris daar nu mee ?
“ Beste notaris, m'n geloof is sterker dan dat van u, ik geloof in de Tien Geboden, ik geloof in het Woord des Herens en ge zoudt er beter aan doen u te bekeren, wilt ge niet eindigen in de Eeuwige Verdoemenis hé ?”
“ Tja, eerwaarde, voor die verdoemenis heb ik nog tijd genoeg en als ik ooit verdoemd word, zal ik zeker niet alleen zijn......”
Zo, de toon was gezet, de degens gekruist, de wederzijdse aanvallen ingezet.
“ Eerwaarde, vertel me een keer hoe het komt dat de kerk zo rijk geworden is en zo machtig ?”
“ 't Zijn de mensen die de kerk rijk maken, beste notaris, uit erkentelijkheid tegenover de kerk en hun geloof.”
“ Heeft Jezus ooit gezegd dat er moet betaald worden om op een stoel te mogen zitten ? Jezus predikte buiten, in regen en wind. Iedereen was welgekomen, ook de ongelovigen........”
“ Da's juist, notaris, maar Jezus was een god, en wij zijn maar mensen met al onze fouten en onze gebreken......”
“ Hoe komt het dan dat ongelovigen moeten mee betalen, terwijl ze helemaal niet geloven in uwen God ?”
“ Da's historisch gegroeid, dat heb ik niet uitgevonden en een kerk maakt toch deel uit van ons erfgoed ?”
“ Ons erfgoed ? Het erfgoed van de kerk, zult ge bedoelen ? Moest ge de helft van de kunstschatten, die opgeborgen zitten in kloosters en kerken verkopen, en aan de armen geven, dan zouden er al een heel pak minder armen rondlopen hé ?”
“ Arm zijn, is geen zonde, Jezus had ook niets en zijn de armen meer waard dan de Zoon van God ?”
“ Is rijk zijn een zonde, meneer pastoor ?”
“ Nee, notaris, zolang men z'n rijkdom deelt met degenen die het met minder moeten doen.......”
“ En de kerk deelt z'n rijkdom ?”
“ Ja, wij bouwen hospitalen, richten weeshuizen op, scholen, hebben parochiale werken en steunen de arme negerkes in den Congo.”
“ En wij, socialisten, richten ziekenkassen op, willen loon naar arbeid, richten ook scholen op, en zijn bezig sociale vangnetten op te bouwen om de minstbedeelden een menswaardig bestaan te geven.....”
“ 't Kan zijn, notaris, maar wij helpen ook de mensen die in geestelijke nood zitten, die het spirituele zoeken en die verlangen naar vaste waarden en wat belangrijker is, die willen geloven.....”
“ Wat heeft een mens aan z'n geloof, als hij niet weet hoe hij op't einde van de maand, z'n rekeningen kan betalen ?”
“ Het geloof dat het ooit beter zal gaan , als men maar lang genoeg bidt tot de Heer ?”
“ Tja, eerwaarde, met bidden gaat ge geen kindermondjes vullen hé ?”
“ M'n beste notaris, ik nodig u uit om eens mee te gaan langs de zieken, dan zult ge zien hoe het geloof wonderen verricht en de pijn kan stillen......;”
“ Eerwaarde, als ik u bezig hoor, dan zijn de dokters overbodig, 't is toch plezant als ge uw eigen remedies hebt tegen ziektes hé ?”
Pastoor Verhagen, willen of niet, begon een zekere bewondering voor den notaris te voelen, kwam dit nu omdat nog nooit iemand zo tegen hem gesproken had ? Of kwam het doordat er enige grond van waarheid in de notaris z'n pleidooi zat ? Er was geen spoor van vijandigheid te bespeuren bij de notaris, het gesprek verliep alsof ze elkaar al twintig jaar kenden en samen op de schoolbanken gezeten hadden. Van z'n donderpreek leek weinig in huis van te komen, maar dat kwam door de glazen wijn, die de notaris telkens uitschonk.......

Wordt vervolgd.
©GoNo