GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

dinsdag 24 juni 2008

Zwarte ogen..........







Een kind kijkt me met grote ogen aan
in ieder ooghoek een dikke traan
ze kijkt doordringend, alsof ze verwacht
dat ik haar kinderleed nu verzacht

ik denk wat is de wereld toch rot
als we zelfs kinderen geen hoop meer geven
de aarde draait meer en meer zot
niets heeft nog waarde, zelfs geen kinderleven

een zwart kindje ligt uitgemergeld op straat
als een weggegooide voddenpop
een zwartje dat hier haar jong leven achterlaat
en niemand kijkt er nog van op......

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage