GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

zaterdag 22 maart 2008

Schrijnend verhaal.........

Een vriendin vertelde mij het volgende verhaal :

In haar straat, aan de overkant, wonen een vader met z’n dochter en haar kind. Dochter is 17 jaar en weet niet eens wie de vader van haar baby is. Kan gebeuren, als ik zo eens zie, hoe de jeugd omgaat met normen en waarden. En ’t gebeurt in de beste huishoudens hé? ’t Zou allemaal nog zo erg niet zijn, moest die baby een liefdevolle thuis hebben. Maar schijnbaar niet. De vader is een dronkelap, die eerst z’n dopgeld opzuipt en nadien aan z’n te betalen rekeningen denkt. Zo ook nu weer. Geld is op, geen probleem, dan maar bij de buren gaan schooien om een fles melk en een brood. Moet kunnen, denken ze en een beetje solidariteit is mooi meegenomen.
Mijn vriendin, die een goede inborst heeft, heeft hen geholpen en er nog toespijs bovenop gedaan. Maar ze was helemaal niet te spreken over het feit dat die vader stomdronken met een baby, die alleen in een dun hemdje gekleed was, aan haar deur stond te lallen.
Geen geld hebben, omdat ge alles opgezopen hebt, tot daar aan toe. Maar een baby verwaarlozen voor het eigen genot, dat loopt de spuigaten uit hé? Ik zou de bevoegde instanties gebeld hebben, om paal en perk te stellen aan zulke praktijken. Doen ze niets, dan schakel ik de pers wel in, ‘k heb daar nog een paar goeie vrienden rondlopen…….
Maar m’n vriendin weet ook van wanten, al heet ze niet Wendy. Ze heeft gedaan wat iedere weldenkende en goedmenende burger moet doen. De instanties inlichten, dus. Ze zijn de baby komen halen en hebben hem geplaatst in een pleeggezin. Hopelijk krijgt die baby daar de warmte, de liefde en de genegenheid waar hij recht op heeft. Het kind zal misschien later een zoektocht beginnen naar z’n ouders, om de juiste toedracht te vernemen waarom het geplaatst is. Of ook niet hé?
Het schijnt dat de elektriciteit bij die vader en z’n dochter afgesloten is. Ze moeten zich nu behelpen met een oplaadkaart. Voorlopig is het behelpen met kaarsen, want geen geld, geen elektriciteit. Spijtig dat er zo’n sociale gevallen bestaan. Ik, persoonlijk, denk dat die mensen dringend professionele hulp nodig hebben, om hun leven terug op het juiste spoor te zetten. Anders loopt die dochter, binnen de kortste keren terug met een baby, de straat af te schuimen, op zoek naar wat eten voor die kleine. Ik veroordeel die dochter niet, maar haar vader wel. Hij had het goede voorbeeld moeten geven, in het belang van z’n dochter, in het belang van z’n kleinkind…….Laat hem desnoods, manu militari, een ontwenningskuur volgen en zet hem terug aan ’t werk. Anders wordt die viscieuze cirkel nooit doorbroken. De gazetten staan al vol genoeg van gezinsdrama’s, en vroeg of laat komt het zo ver. In een dronken bui hé? En dan zal de pers er wel op vliegen, als aasgieren die bloed geroken hebben. Ik wil m’n vriendin hier niet ophemelen, maar ze heeft juist gehandeld, ‘k vraag mij af waarom al die andere buren dat niet gedaan hebben? Leven en laten leven, zeker?

©GoNo

Met dank aan Skippy.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage