Chatrooms........
’t Is toch erg, als men z’n toevlucht moet nemen tot een virtueel wereldje om een beetje vriendschap en een babbelke te verkrijgen. Hoe eenzaam kan een mens zijn, om zich vast te klampen aan chatvrienden, waarvan ze denken dat ze deel uitmaken van hun zelfgeschapen wereldje.
Ik weet uit ondervinding dat men geen vrienden heeft in zo een chatroom. Dat alles wat er wordt gezegd met een korreltje zout te nemen is. Het merendeel die er komen, zijn echte zielepoten, enkele uitzonderingen te na gesproken. Een serieus of diepgaand gesprek, kan men er niet doen. De mannen die er komen kennen alleen voetbal, alsof dat de enige reden van hun bestaan is. De vrouwen, die doen waar ze goed in zijn, en da’s meestal roddelen. Ik begrijp wel dat het voor hen een verzetje is in hun triestig bestaan, maar toch, er zijn grenzen hé?
Ik zit momenteel op een datesite, da’s een site om een nieuwe relatie te beginnen, als je iemand kan vinden, die een gelijkgestemde ziel heeft. ’t Is voorlopig gratis, vandaar het grote succes. De dag dat we zullen moeten betalen, zal het de grote uittocht zijn, neem dat van me aan. Maar nu is het gratis en dat trekt allerlei mensen van diverse pluimage aan. Ge hebt er verschillende categoriën in. De eerste categorie zijn degenen die alle chatrooms afdweilen die er bestaan, en die meestal na een tijd buitenvliegen. De tweede categorie zijn degenen die er uitsluitend op uit zijn om een vrouw in hun bed te krijgen, om dan te gaan stoefen in een andere chatroom over wat ze nu weer meegemaakt hebben. De derde categorie zijn degenen die echt eenzaam zijn en de lange uren van eenzaamheid de baas niet meer kunnen. Die zijn doorgaans blij, dat ze een babbeltje kunnen slaan en zien op geen uur.
De vierde categorie categorie zijn de betweters, die denken dat ze de wijsheid in pacht hebben en dat willen mededelen aan iedereen in de chatroom, omdat ze in hun eigen familie hun bek moeten houden.
Dan hebt ge nog een vijfde categorie van degenen die zich voordoen als ongetrouwde vrijgezel, met veel geld en een chieke auto voor de deur. Die willen alleen maar profijt uit één of andere naar gezelschap snakkende vrouw slaan. En ge moogt gerust zijn, zo’n vrouwen zijn er en die trappen er dan ook in door hun mooie praatjes.
De zesde en laatste categorie zijn degenen die echt op zoek zijn naar een relatie en die niet willen zoeken via ’t café of een relatiebureau. Maar die zijn in de minderheid en houden het rap voor bekeken. ’t Is raar of zelden dat er een relatie tot stand komt via de chat. Alleen de volhouder heeft een kans, maar ’t is geen garantie. En toch vindt men tussen al dat kaf soms nog een korenaar. Een gouden aar, iets wat men zou willen koesteren als men de kans er toekreeg. Maar iedereen draagt hier wonden met zich mee en niet iedereen is geneigd direct een nieuwe relatie te beginnen. Geduld is hier een mooie deugd.
Ge ziet , beste lezers, ’t is in zo’n chatroom een weerspiegeling van de maatschappij, zij het dat de bourgeoissie en de jeugd ontbreekt, maar die zullen hun eigen kanalen wel hebben, veronderstel ik.
De chat, een virtuele wereld waarin men anoniem is en een nicknaam gebruikt. Waar men met één enkele klik afscheid kan nemen, men hoeft zelfs geen goeienavond te wensen. Gewoon zeggen dat ge problemen met de pc had, iedereen heeft dat wel eens hé? De chat, voor mensen die hun leven zien voorbij gaan en aan hun oude dag zitten te denken. De chat, voor gefrustreerden allerhande en daar ben ik waarschijnlijk ook bij, maar ’t zal me worst wezen hé?
©GoNo
Ik weet uit ondervinding dat men geen vrienden heeft in zo een chatroom. Dat alles wat er wordt gezegd met een korreltje zout te nemen is. Het merendeel die er komen, zijn echte zielepoten, enkele uitzonderingen te na gesproken. Een serieus of diepgaand gesprek, kan men er niet doen. De mannen die er komen kennen alleen voetbal, alsof dat de enige reden van hun bestaan is. De vrouwen, die doen waar ze goed in zijn, en da’s meestal roddelen. Ik begrijp wel dat het voor hen een verzetje is in hun triestig bestaan, maar toch, er zijn grenzen hé?
Ik zit momenteel op een datesite, da’s een site om een nieuwe relatie te beginnen, als je iemand kan vinden, die een gelijkgestemde ziel heeft. ’t Is voorlopig gratis, vandaar het grote succes. De dag dat we zullen moeten betalen, zal het de grote uittocht zijn, neem dat van me aan. Maar nu is het gratis en dat trekt allerlei mensen van diverse pluimage aan. Ge hebt er verschillende categoriën in. De eerste categorie zijn degenen die alle chatrooms afdweilen die er bestaan, en die meestal na een tijd buitenvliegen. De tweede categorie zijn degenen die er uitsluitend op uit zijn om een vrouw in hun bed te krijgen, om dan te gaan stoefen in een andere chatroom over wat ze nu weer meegemaakt hebben. De derde categorie zijn degenen die echt eenzaam zijn en de lange uren van eenzaamheid de baas niet meer kunnen. Die zijn doorgaans blij, dat ze een babbeltje kunnen slaan en zien op geen uur.
De vierde categorie categorie zijn de betweters, die denken dat ze de wijsheid in pacht hebben en dat willen mededelen aan iedereen in de chatroom, omdat ze in hun eigen familie hun bek moeten houden.
Dan hebt ge nog een vijfde categorie van degenen die zich voordoen als ongetrouwde vrijgezel, met veel geld en een chieke auto voor de deur. Die willen alleen maar profijt uit één of andere naar gezelschap snakkende vrouw slaan. En ge moogt gerust zijn, zo’n vrouwen zijn er en die trappen er dan ook in door hun mooie praatjes.
De zesde en laatste categorie zijn degenen die echt op zoek zijn naar een relatie en die niet willen zoeken via ’t café of een relatiebureau. Maar die zijn in de minderheid en houden het rap voor bekeken. ’t Is raar of zelden dat er een relatie tot stand komt via de chat. Alleen de volhouder heeft een kans, maar ’t is geen garantie. En toch vindt men tussen al dat kaf soms nog een korenaar. Een gouden aar, iets wat men zou willen koesteren als men de kans er toekreeg. Maar iedereen draagt hier wonden met zich mee en niet iedereen is geneigd direct een nieuwe relatie te beginnen. Geduld is hier een mooie deugd.
Ge ziet , beste lezers, ’t is in zo’n chatroom een weerspiegeling van de maatschappij, zij het dat de bourgeoissie en de jeugd ontbreekt, maar die zullen hun eigen kanalen wel hebben, veronderstel ik.
De chat, een virtuele wereld waarin men anoniem is en een nicknaam gebruikt. Waar men met één enkele klik afscheid kan nemen, men hoeft zelfs geen goeienavond te wensen. Gewoon zeggen dat ge problemen met de pc had, iedereen heeft dat wel eens hé? De chat, voor mensen die hun leven zien voorbij gaan en aan hun oude dag zitten te denken. De chat, voor gefrustreerden allerhande en daar ben ik waarschijnlijk ook bij, maar ’t zal me worst wezen hé?
©GoNo
1 reacties:
't is waar, je hebt gelijk (smile) met je leuke beschrijving van wat reilt en zeilt in die chatrooms, en dan ben je nog erg braaf geweest vind ik. Ooit liet ik me ook eens overhalen om op zo'n datingding te gaan. Nou, jouw beschrijving geeft het zowat weer LOL, en met een bespamde mailbox gevuld door reacties van veel pluimage (en zeggen dat ik nog niet half ingeschreven was toen ik het al voor bezien hield), was mijn goesting ook helemaal over (voor zover ze dat nog niet was.
leuk stukje Gono,
en blij hier nog eens geweest te zijn
lieve groet
Sabine Luypaert
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage