Werken met griep......

Werken met griep.......

Ik ben gisteren terug gaan werken. ‘k Was helemaal niet genezen, maar ‘k wou het proberen hé? Na een week opgesloten te zijn, wilde ik even de vrijheid proeven.
Ik dacht dat ik die rotgriep wel de baas zou kunnen. En wat is er beter dan te gaan werken hé? ’t Verzet de zinnen en ge hebt geen tijd om aan je ziekte te denken. Zo dacht ik . Niets is minder waar.
De ene hoestbui na de andere, m’n neus leek op de watervallen van Coo, maar dan met snot. Na een uurtje kreeg ik terug hoofdpijn. Probeer u dan maar eens te concentreren op uw werk. Niet te doen hé?
Normaal probeer ik het zonnetje in huis te zijn, maar nu was ik meer een depressie die bleef hangen. Om depressief van te worden. Neemt niet weg, dat ik toch een gedeelte van m’n achterstand heb kunnen wegwerken. Zo zijn we hé, als we iets doen, doen we het goed. Al zeg ik het zelf. En ik zeg het zelf hé?
Maar nu zit ik thuis, en mag ik terug naar de dokter lopen. Om nieuwe pillekes en hoestsiroop. Plus nog wat huisarrest. En waarschijnlijk een preek omdat ik niet naar hem geluisterd heb. Hij meent het wel goed, maar ik ook. ‘k Moet oppassen wat ik schrijf, want hij is een fan van mij ( de enige waarschijnlijk) en leest m’n verhaaltjes. ‘k Heb geen goesting dat z’n sadistische neigingen de kop opsteken van zodra hij mijn lieftallig smoelwerk ziet. Beter te vriend houden hé? M’n ogen tranen en ’t is niet van ajuin. Er hangt hier een dikke mist, die zeer bevorderlijk is voor m’n longen. Ik mis de zon. De zon die mij verwarmt en geneest.
De zon, die de bron van alle leven is. Zonder zon zou de mens zelfs niet bestaan.
De zon geeft mij haar kracht, laadt m’n batterijen op, zodat ik nog even door kan gaan tot m’n werk af zal zijn en ik geroepen word om terug te keren. Als stofdeeltje zal ik nadien zweven in de zon en ik zal vrij zijn.........

©GoNo