Licht ontvlambaar…

Ze was licht ontvlambaar

had men mij op ’t hart gedrukt

en ’t was verdomme waar…                                          

ik snoof haar milde geur op

kreeg er maar niet genoeg van

heerlijk gevoel in m’n kop…

mag ik ook eens proberen

vroeg ik haar met aandrang

ze wilde me niet afweren…

ik inhaleerde met genoegen

’t was eventjes wennen

longen moesten zwoegen…

m’n eerste sigaret vergeet ik niet

’t blijft in m’n geheugen gegrift

zoals een lief die je ooit verliet….

ze was licht ontvlambaar

had men mij op ’t hart gedrukt

en ’t was verdorie waar…

©GoNo