Er ligt een geraamte in m’n straat

Hoe komt het toch dat wij alles zomaar overnemen van die Amerikanen? Is het omdat het van ginder komt, dat het dan beter is? Neem nu dat ganse onnozel gedoe rond dat Halloweengebeuren. Maanden op voorhand maken ze de mensen gek met hun pompoenen.
Overal rond mij zie ik die verdomde pompoenen. En heksen, skeletten, doodskoppen en trollen. Vroeger liepen we met karnaval zo rond. Maar nu doen zelfs de scholen mee aan die commerciële rotzooi. Terwijl ze evengoed een feestje kunnen brouwen met de figuurtjes van Walt Disney. En die komen ook al uit de USA. Terwijl ze hier hun ontstaan kennen.
Je vraagt je af waarom kinderen zo agressief zijn?
Er liep hier in mijn straat een manneke van hooguit zeven jaar met zo’n skelettenpak rond.
’t Manneke was drie dagen te vroeg, want Halloween is de dag voor Allerheiligen, feitelijk de nacht er voor. Ik sloeg hem gade vanuit m’n raam. En bij iedereen die hij passeerde, stak hij z’n middelvinger op en riep:” Fuck you!”. Niemand reageerde. Of ze hadden bang van een rondlopend skelet van een halve meter hoog, of het interesseerde hen geen lap. Ik moest de neiging onderdrukken om naar buiten te gaan en hem een schop onder z’n gat te verkopen, zodat z’n tandjes piano konden spelen op z’n ribbenkast. Ik trok m’n raam verder open en riep naar beneden, naar boven roepen had totaal geen zin, want die schijtduiven luisteren toch niet.
“ Hé, skelettendrol, kunt ge uw manieren niet houden?”
Het manneke keek naar mij en juist, stak z’n middelvinger op met een welgemeende “ Fuck you”. Zette het toen op een lopen, maar schoof uit op de bladeren op de stoep. Daar lag het skelet, er ontbraken alleen nog wat grafzerken. Toeval of niet, op de tv speelden ze voor de zoveelste keer Michael Jackson, die bij leven en welzijn zelf een skelet was. En nu zeker. De muziek paste wonderwel bij het tafereeltje dat zich beneden afspeelde.
Een vrouw van rond de veertig, overvolle boodschappentas, stopte waar dat knokengastje lag te huilen. Ik denk: laten liggen, hij ligt daar goed. Kan misschien eens nadenken over z’n gedrag. Maar om na te denken hebt ge verstand nodig en tegenwoordig…
De vrouw zet haar boodschappentas neer, bekijkt de kleine, steekt haar vinger, de verkeerde dan nog ook en roept: “ Fuck you!”. De kleine is zo verbouwereerd dat hij stopt met huilen, zichzelve bijéénraapt, de vuile bladeren uit z’n gehavend kostumeke schudt en wegwandelt alsof er niets gebeurd is. Op de hoek steekt hij z’n beide middelvingers in de lucht zonder z’n lievelingswoordje. Z’n witte onderbroekje steekt als een vlag van overgave door z’n skelettenpakje. Maar hij weet het nog niet. Zal het rap genoeg weten als hij thuis komt.
Of hij ooit thuis geraakt is een andere vraag hé?

©GoNo