Rood konijn met cowboyhoed

Hij lacht zich een breuk
terwijl hij nog maar eens een dosis spuit
hij ligt in een deuk
bij het zien van die gaatjes in z'n huid

't begint alras te werken, wat een feest
da's de ultieme trip, zoveel is zeker
nog nooit is hij zover erover geweest
de godinnen reiken hem hun beker

hij is nu in 't Verloren Paradijs
waar teksten in ballonnetjes staan
de notenbalken compleet van de wijs
de dirigent in de handboeien slaan

er hangt een vrouw aan een kruis
ze kijkt hem droevig in de ogen
Jezus Christus, da's niet zo pluis
ze hebben tweeduizend jaar gelogen

hij lacht als een waanzinnige gek
een rood konijn met cowboyhoed
roze biggetjes met veren en pek
kleine hartjes drinken z'n bloed

z'n hart en verstand kunnen het niet meer aan
een kortsluiting in z'n verzwakte lijf
een laatste schreeuw naar sterren en de maan
maar hij heeft genoten, dat staat buiten kijf

op het nippertje hebben ze hem gered
hij leeft verder als triestige kamerplant
die men 's morgensvroeg op de gang zet
zodat hij kan kijken naar z'n Niemandsland

©GoNo