GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

maandag 11 mei 2009

Bedankt, lieve mensen


Ik wil de mensen van Signum bedanken, voor de aangename namiddag die ik mocht meemaken en die ik met m'n stralende ironische face mocht verblijden. Aan Joke wil ik zeggen dat ze mij gewoonweg moet negeren. Die lachkrampen ook. Wat is er heerlijker dan allemaal blije gezichten om je heen? Eventjes de dagdagelijkse zorgen vergeten in een oase van rust, dat after all Signum toch is? Eventjes verpozen bij mensen die je nauw aan het hart liggen? In het gezelschap vertoeven van Goedele, met haar aanstekelijke levensmoed? Een grote dame met een groot hart, die ik biezonder genegen ben, omwat ze is en voor staat. De familie Vanwijnsberghe, met Dries op kop.
Als ik in Dries z'n ogen kijk, zie ik de pallieter, de filosoof, de man die in de herfst van z'n leven het allemaal al gezien en meegemaakt heeft. En nog boordevol plannen steekt, maar ook wel weet dat de tijd te kort is om ze nog allemaal uit te voeren. Anne-Marie, da's een ander paar mouwen. Da's de vleesgeworden verpersoonlijking van al hetgeen ik zelf ben. Ik hou van haar aanvallen op m'n radde tong. Lik op stuk geven, in de goeie zin dan, zonder kwetsend te zijn en wetend dat ik tegen een stootje kan. Zich niet laten inpakken door een zelfverklaard schrijverke. Zo hoort het. Het geeft aanleiding tot hilarische toestanden en lachbuien. En lachen is een wezenlijk onderdeel van Signum.
Jezus wou geen zuurpruimen, Jezus wou mensen, die naar Hem kwamen om te leren liefhebben, om te bidden met een lach.
Da's de essentie van ons bestaan hier op deze aarde, een voorbereiding van het Grote Plan, een plan waar alleen mensen in passen, die goed zijn voor elkaar, die iets doen met een lach zonder daarvoor een tegenprestatie te verwachten. Wie goed doet, goed ontmoet.
Ik ben blij dat ik op bezoek mag komen, ik weet dat ik maar sporadisch kom, ik zou meer willen komen maar ik heb er soms echt de tijd niet voor. Maar ieder bezoekje dat ik breng, geeft me de kracht en de moed om verder te doen. En daarvoor ben ik dankbaar....
Bedankt Signum, bedankt Denis & Gaby, Rozemarijn, Eucharista en de zusters waarvan ik steeds de naam vergeet, Joke, Goedele, Barbara en de velen die mee de sfeer bepalen in Signum.
En bedankt Erik, m'n vriend van het eerste uur, die mij komen ophalen is en moest ik ooit tot een orde toetreden dan zal het die van de Oblaten zijn....

©GoNo

1 reacties:

Anonymous Anoniem zei...

netoffe tekst

11 mei 2009 om 16:14  

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage