Als Het Ooit Zo Ver Zou Komen

M'n lichaam is maar een lege doos
waar ik zeker zelve niet voor koos
een omhulsel met teveel gebreken
wispelturig met domme apenstreken

m'n geest heeft nog steeds het bovenhandje
'k leef nog altijd niet als een kasplantje
maar die dag zal ik ooit wel tegenkomen
dat de aftakeling m'n geest zal dwarsbomen

dan zetten ze me op m'n wc-pot aan de kant
moet ik uren wachten op een helpende hand
ik zal dan schreien met bitt're zilte tranenvocht
geluidloos smekend op 't einde van m'n levenstocht

opgesloten in m'n eigen lichaam
vergetende m'n geboortenaam
kijkend door de tralies van m'n ogen
wachtend tot ik weer zal buiten mogen

m'n kinderen niet meer herkennen
dat wordt wel eventjes wennen
hé, wie zijn die mensen om heen
ik ken ze niet, ga weg, laat me alleen

als het ooit toch zo ver zou komen
help me dan om weg te dromen
één spuitje zou moeten volstaan
om naar de overkant te gaan....

©GoNo