Hoge bomen vangen.......( afscheidsbrief.....)

Door een toevallig toeval, toevalliger kan haast niet, belandde op onze éénmansredactie een brief waarin een directeur de ware reden van z'n overhaastig ontslag uit de doeken doet......

Lieve vrienden en medewerkers,

Tot mijn spijt moet ik jullie gedwongen verlaten. Ik had het mij anders voorgesteld. Zoals u weet, heb ik mij voor 200´% ingezet om van dit bedrijf een successtory te maken. Mijn ervaringen en know-how, opgedaan in andere bedrijven, kwamen mij hierbij uitstekend van pas.
Wat men ook moge beweren, er waren meerdere kandidaten voor de invulling van de vacature van directeur.
Maar ik stak er met kop en schouders boven uit. Letterlijk en figuurlijk, in mijn geval. Het was, en ik herhaal, zeker geen politieke benoeming; zoals sommigen beweren. De regels zijn op geen enkel moment overtreden. En wat betreft de bonobo's en andere apen, niets stond hen in de weg om zich ook kandidaat te stellen.
Ik ben hier één jaar geweest en sta me toe dat ik toch met enige fierheid mag zeggen, dat er bij mijn aantreden toch het één en ander veranderd is. Ik heb hier een frisse wind laten waaien. Dat mijn wind soms ontaardde in een orkaan, ligt een beetje aan mijn temperament. En zoals jullie weten, geraken er in een orkaan al eens bomen ontworteld...... Ik heb takken moeten snoeien, zieke bomen moeten verwijderen, scheefgegroeide bomen moeten rechttrekken en afval opruimen. Maar dit alles in 't belang van dit bedrijf.
Niemand is sant in eigen land, maar om op deze manier aan de kant gezet te worden, doet me pijn. Ik had nog zoveel plannen te verwezenlijken. Plannen waarvan men verbaasd naar gekeken zou hebben. Plannen, die mijn (?) bedrijf ten goede zouden gekomen zijn.
Ik weet dat er bij sommigen een zekere aversie was t.o.v. mij, dat men mij achter m'n rug een brulaap en despoot noemde. Maar de weinige vrienden die ik hier had, waren mij een steun bij de uitoefening van m'n taak als directeur. Ik ben steeds een luisterend oor geweest voor degenen die beroep op mij deden. Transparantie droeg ik hoog in m'n vaandel. Vriendelijkheid en medeleven waren voor mij geen loze woorden. Ik heb altijd de mensen op de eerste plaats gezet en dit overwegend vanuit mijn christelijke inspiratie. Misschien was ik een beetje te overijverig, een beetje teveel directeur, maar ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. En ja, volgens sommigen in dit bedrijf had ik een te grote bek en pronkte ik teveel met mijn directeursveren. Maar die simpele geesten zullen het Rijk Gods ook betreden.....
Ik heb mij niets te verwijten, verre van zou ik zo denken. Maar om op die manier, als het ware, buiten gegooid te worden, dat heb ik niet verdiend. Ik kreeg amper de tijd om m'n valiezen en biezen te pakken.
Ik wil hier verder geen woorden aan vuil maken, wat gebeurd is kan niet teruggedraaid worden. Weet dat jullie, m'n lieve vrienden en medewerkers, een plaatsje in m'n hart hebben. Ik zal jullie missen, toch de eerste dagen, en mag God jullie zegenen.....

Uw ex-directeur
.............. ...........( naam wordt niet vermeld, om de betreffende persoon tegen zichzelf te beschermen....)

In zoverre de ingekorte versie van de afscheidsbrief. De onverkorte versie van deze brief bedraagt een kleine 99 blz en is een bloemlezing van alle verwezenlijkingen, die onder zijn directeurschap tot stand gekomen zijn. Feitelijk is het één lange tirade aan het adres van degenen die het aangedurfd hebben, hem buiten te smijten. De opsomming van hetgeen verwezenlijkt is, bedraagt welgeteld één alinea. Maar dit buiten beschouwing gelaten.......

De redactie
en tevens hoofdredacteur

©GoNo