GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

woensdag 23 juli 2008

Stage op Dementie-afdeling ( Barbara Dolman )




Jij daar, waar ben jij in jouw gedachten.
Mag ik met jou mee, en zien waar jou
weg naar toe zal gaan.
Ik ben zo dankbaar dat ik jullie mag leren kennen zoals jullie zijn.
En het fijne daar aan is dat ook jullie mij leren kennen zoals ik ben.
Gewoon zijn zoals we zijn met momenten dat wij nog iets weten,
en dan plots niets meer weten.
Ik kijk in de spiegel en vraag me af wie jij bent die naar mij kijkt.
Ik lach en jij lacht,
Ik huil en jij huilt,
Ik ben boos en jij bent boos.
Snap jij het?
Ik snap het niet.
Wat gebeurt er met mij, weet jij dat?
Ik weet het niet.
Waar gaat dit naar toe? Wist ik het maar.
Maar wat ik wel weet is dat ik er angstig van wordt.

Vroeger kon ik nog zoveel maar nu zit ik hier maar wat voor mij uit te staren.
Is er iemand, die even aandacht wil geven aan mij, en wil luisteren of gewoon
iets leuks met mij wil doen.
Laat mij met rust, ik wil niet meer.
Wat moet er nog van mij terecht komen.
Zie mij hier nu zitten met al die mensen, die niet goed meer weten wat er om hun heen gebeurt. Zo ben ik niet. Met mij is niks aan de hand.
Zie maar ik kan nog gewoon mijn eten koken.
Soms vergeet ik wel eens iets, maar dat overkomt iemand anders toch ook.
Wie wil mij helpen, ik zit hier vast.
Is er iemand die even wilt luisteren naar mij.
Ik ben zo kwaad, maar weet niet goed waarom.
Zie je dan niet dat ik bang ben, en hierdoor word ik kwaad.
Dan heb ik mezelf niet zo goed meer onder controle.
Wil jij mij helpen, en er gewoon voor mij zijn?
Waar ben jij nu met jou gedachten.
Hoe voel jij je nu.
Wat je ook voelt het is goed.
Ben je bang, boos of blij laat het er maar zijn.
Het is niet gemakkelijk hoe jij je voelt, maar ik wil er voor jou zijn.
Zeg mij hoe kan ik jou helpen, zodat de pijn een beetje verzacht.

Kon ik je maar verlossen van die band om jou heen,
die jou tegen houdt te gaan waarheen jij wilt gaan.
Ik kom naar jou toe en zal je vragen of je even wilt wandelen met mij.
Je hoeft niet bang te zijn want ik ben bij u. Een klein stukje maar.

©Barbara Dolman

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage