GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

zaterdag 19 juli 2008

Kerkhofkruis........


De wind huilt met me mee
de bomen buigen hun kruin
de regen zwiept in m'n gelaat
maken alles zo triest en desolaat

bladeren dansen rondom mij
wervelend en opgezweept
door de wind in diepe razernij
de regen klettert aan m'n zij......

m'n god, wat is dit land lelijk
zo grijs en vol van kilte
de mensen lopen me voorbij
'k voel alleen maar medelij.....

geen warmte komt me tegemoet
geen liefde wordt m'n huis
uit m'n wonden sijpelt bloed
gespijkerd aan m'n kerkhofkruis........

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage