Klopperdeklop.......

Kabouter Plop was niet in z’n melkhuisje. Al dagen niet. Kabouter Plop was op zoek naar een kabouterinneke. Veel viel er niet te beleven in Plopsaland. Met een kabouter Lui, die tevens de postbode van ’t dorp was, viel weinig aan te vangen. Hij werd van alles en nog wat moe, viel constant in slaap en snurkte dat horen en zien vergingen. Ik verdenk hem er van dat hij stiekem aan de slaappillen zat, die hij meegepikt had uit de grote mensenwereld. Hij dacht dat het snoepjes waren. Wat een kalf.
Kabouterinnneke Kwebbel kon geen vijf minuten haren snavel dichthouden en kwebbelde er op los. Vandaar haar bijnaam. Feitelijk was ze driehonderd jaar geleden geboren als Euphrasie, maar da’s gene naam om mee op tv te komen hé?
Er loopt daar ook een klusjesman rond met de naam van Klus. Simpele zielen daar. Simpele namen ook. Kabouter Smul was er ene zoals zijne papa uit de grotemensenwereld: Albertooooooooo Vermicelli, weet ge nog ? Ja, die taartenvretende coiffeur van ’t zevenste knoopsgat, die zo graag den Italiaan uithangt.
Waarom moet er in die kinderprogramma’s toch zoveel gesnoept worden van al die taarten ? Da’s feitelijk een misdaad tegen de mensheid. Want taartjes zijn slecht voor de tandjes, voor ’t overgewicht en nog van alles…….En dan maar klagen dat onze kindjes te vet worden? En dan dat taalgebruik.
Plopperdeplop, luierdelui, smullerdesmul en klusserdeklus. Op wat slaat dat ?
Stel u voor dat uw kind op school een dictee krijgt in die zin : “Plopperdeplop, ik ben liever luierdelui, omdat ik te veel smullerdesmul bij het klusserdeklussen.” Moest ik leraar zijn, ik stamperdestamp zo’n kleine stante pede de deur uit.Zonder pardonnerdepardon,. En zo heb ik een half uur naar een verhaaltje geluisterd dat kant noch wal raakte. Maar ’t had één voordeel: ik ben in slaap gevallen als een overjaarse kleuter. Ik heb zelfs gedroomd dat ik in een paddestoeltje woonde, tot ik wakker schoot omdat in m’n dromen ene A.Vermicelli m’n huisje met uw dierbare Kabouter GoNodeGoNo, in z’n omelet aan ’t verwerken was. Was me dat eventjes verschieten, beste kindertjes, jaja, GoNo bijna opgegeten door die stoute meneer……Maar nu snaveltjes dicht en oogjes toe hé ? Waar heb ik dat nog gehoord ? ’t Zal wel ergens in de Fabeltjeskrant gestaan hebbben, denk ik…….

©GoNo