Hoboken, 't einde van de beschaving........

Ik ben het beu, ik ben het zat…….
Alle dagen is er iets mis met de bus of de tram. Of beiden tegelijk. Ik woon in Hoboken en schijnbaar is dit het einde van de beschaving. Ergens moet er hier, verscholen tussen de bomen, een plakkaat staan met het opschrift: “ Begin Brousse !”. Bijna 3 uren onderweg voor een ritje van amper 15 km. Eerst 40 min in de gietende regen staan wachten en als er dan eindelijk 2 bussen aankomen, staat er dan nog “ Buiten Dienst” op. Dan maar wachten, als een verzopen kalf, op de volgende bus. Bus zit stampvol met schoolgaande jeugd en stopt alleen om enkele van die dementerende schooljongens er uit te laten. Ik heb zelfs de kans niet om mij er tussen te wringen.
GoNo z’n bloed begint zo stilletjesaan het kookpunt te bereiken, al goed dat ik m’n pilletje tegen hoge bloeddruk genomen heb. Maar allé, na 10 minuten is de volgende bus er al, wat ik gezien de omstandigheden, nog vrij rap vond. Alles gaat goed en ik installeer me om een dutje te doen. Geen schijn van kans, een deel van die mp3-dragende lawaaimakers en tetterende gsm-gebruikers, laten mij ongevraagd mee genieten van hun oorverdovende geluiden. Ze kwamen terug van de zwemles, althans dat verstond ik toch. Wie gaat er nu in godsnaam met zo’n regenweer gaan zwemmen ?
Bon, ‘k ben blij dat ik heelhuids van die bus geraak, zonder mijne nek te breken over zwem- en rugzakken. Maar ’t lukt me, en met gezwinde pas ( wegens de overvloedige regenval) begeef ik mij naar de tramhalte. De tram is voor één keer op tijd en er is plaats genoeg om te zitten. Bijna geen kat op de tram en ook geen hond, maar toch zitten er twee stadswachten op. Die niets anders doen dan de deur opendoen, door op het knopje te duwen. Ge kunt in hun ogen lezen dat ze zich bewust zijn van hun belangrijke taak en zich met een fierheid, eigen aan hun beroep, van hun taak kwijten. Ik vraag me af wat zo’n knopjesduwende stadswacht verdient, zou die per knopje betaald worden of zo ?
Tot dan gaat alles goed en we rijden met een rotvaart naar Hoboken. Tot in de Brederodestraat. Gedaan met lachen, tram vertikt het om nog éne cm, laat staan ene meter vooruit te rijden. Mohammed, onze conducteur vloekt op z’n Arabisch, maar t’ helpt geen moer. Diene tram is waarschijnlijk door een niet-moslim inééngestoken. Misschien moest hij zich maar gewend hebben tot Allah…….
Dus iedereen uit de tram, en de volgende tram nemen. Prachtig, alleen is er een klein probleempje. De vorige tram staat in de weg van de volgende. Kunt ge nog volgen? Bellen naar de dispatching, om tot de conclussie te komen, dat de tram die er aanhangt, de eerste tram kan voortduwen. Wat uiteindelijk ook gebeurt. Met een slakkegangetje rijden we voort tot op het Kiel.
Ding-dong-ding-dong.
“ Aandacht, aandacht. Alle passagiers dienen uit stappen, daar deze tram niet verder rijdt dan de Zwaantjes . U kunt overstappen op de volgende tram als u richting Hoboken- Schoonselhof moet. Dank u.” Ik denk: ben ik nu aan het dromen of niet? Want dit begint meer en meer op een nachtmerrie te lijken, in mijn geval dan een dagmerrie, gezien het uur van de dag. En zo komt het dat ik bijna drie uren onderweg ben geweest om 15 km te overbruggen. In het Stenen Tijdperk liepen ze rapper……..
Toen ik uitstapte heb ik aan de conducteur gevraagd wat zo’n tram feitelijk kost. Hij bleef me het antwoord schuldig en zei: “Veel.” Toen hij me vroeg waarom ik dat wou weten, heb ik geantwoord, in eer en geweten: “Omdat ik er mij ééntje wil aanschaffen om zeker op tijd thuis te geraken…..” Hij zag er de ironie van in en moest lachen……..en geloof me of niet, ik schoot zelf in een lach…….

©GoNo