Krampachtig...........

Opgestaan, zoals gewoonlijk nogal vrij en vrolijk. 'k Ga naar de keuken om m'n dagelijks bakje troost te maken, in mijn geval een filterke of Senseooke, sigaretje opgestoken, meer moet dat niet zijn. Kat loopt te janken als een klein kind, omdat haren etensbak leeg is. 'k Dacht dat m'n kinderen groot waren, maar 'k heb er een nieuw klein kindje bijgekregen. Binnenkort moet ik die kat nog een pamperke aandoen, haar laatste papke geven en een boerke laten doen. 'k Vraag me soms af met wat ik bezig ben........
Ik buk me om haren etensbak te pakken, krijg ik me daar ineens krampen in mijne buik. Ik spurt naar m'n toilet, krijg juist op tijd m'n boxershort naar beneden en plof met m'n gezegend achterste op de toiletpot. Verdorie, bril vergeten naar beneden te doen! Ik zit opeens 20 centimeter lager dan ik normaal moet zitten. Maar 'k kan het me niet aantrekken, de natuur heeft andere wetten dan de mijne. Sjonge, wat een kakafonie. 't Is broebelconcert ten huize van GoNo. Er  kwam maar geen einde aan, m'n darmen worden in sneltempo geledigd. Zo, dat hebben we weer gehad, denk ik. Al goed dat ik niet op mijne brommer zat, wat mij eraan doet denken, een rol wc-papier in m'n brommerkoffertje te steken. Voor dringende gevallen, ge weet maar nooit hé?
'k Sta terug in m'n keuken om verder te doen met hetgeen ik elke morgen doe, de routine van de dagelijkse sleur, ge kent dat wel. Beginnen die krampen opnieuw, een regelrechte aanslag op m'n ingewanden en hup, de spurt wordt ingezet met GoNo aan de leiding, gevolgd door m'n kat.
Kat is 3 seconden sneller dan GoNo, ik verlies de milimeterspurt en loop me te pletter tegen de wc-deur. Resultaat: ge moogt drie keer raden, maar ge wilt het zeker niet weten , laat staan horen hé?
Oef, ik zit en begin er stillekes van te dromen om gans de dag te kamperen in m'n toilet. De geur en de reuk zijn er nu toch al, 't is puur natuur. Zei ooit een boer tegen mij toen ik de helft van z'n mestkar over mij kreeg, bij het helpen van het bemesten van z'n akker. Intussen loopt de tijd verder, zonder dat ik er erg in heb. M'n keel begint droog te worden, bij gebrek aan rook en koffie. Heel m'n sociaal en huiselijk leven ligt overhoop, als dat maar goed komt. Ik krijg het begin van keelpijn, heb er diaree bovenop en moet nog WMH opvrolijken met m'n dierbare aanwezigheid.
't Is intussen al 7:00 voorbij, 'k ben bezig voor de derde keer m'n wc aan 't bewonderen als plots m'n gsm van zich laat horen. Ook dat nog, denk ik, 't is nu de tijd en het moment niet om mij te storen, terwijl ik bezig ben met gewichtige zaken.
'k Ben benieuwd wie dat zou kunnen zijn. 't Is misschien sinterklaas, de kerstman of in 't slechtste geval een deurwaarder, die mij ook nog wat komt verlichten. Niets van dit alles, 't is Nieke, zoals u weet onze onovertroffen roadmanager, die bezorgd zoals ze steeds is, naar m'n fysieke en geestelijke conditie vraagt. Wat een vrouw, wat een vrouw........
Ik leg haar alles zo goed mogelijk uit en m'n stem wordt minder en minder, wat een ramp, GoNo raakt z'n stem kwijt, al goed dat er geen verkiezingen zijn........
Van zo gauw diene diaree stopt, ga ik thee gaan halen en honing, da's de beste remedie zei m'n bomma altijd. Drie keer per week Americain préparé, is schijnbaar niet zo gezond hé?

GoNo