Feest bij m'n buurman

't Was weer feest bij de buren. Ik dacht al dat ze het feesten verleerd waren, maar niets is minder waar. M'n buurman, als ongeëvenaarde dj niet te schatten, gaf van katoen alsof hij op de Lokerse Feesten aan het draaien was. Bijgestaan door N., beter gekend als de Valszingende Kat, werd ik vergast op een uniek concert, waarbij Milc Inc en aanverwante digitale rommelmuziek maar klein bier was. M'n oren tuiten er nog van, van de zevenduizend liedjes die hij door z'n boxen liet knallen, waren er amper drie of vier, die te pruimen vielen. Maar over smaak valt er niet te redetwisten hé?
Ik snap nog altijd niet dat er niemand de dierenbescherming opgebeld heeft. Het gezang van N. leek bijwijle op het castreren van een kat, maar dan zonder verdoving. Zelfs de nieuwe K3, een Hollandse notabene, kan nog enigszins de toon houden. En dat wil al wat zeggen...
Dat het al na 22:00 was, zullen we maar buiten beschouwing laten hé? Op ontplooing van talent staat er geen uur, 't is de inspiratie van het moment dat telt. En nu heb ik hoofdpijn, wegens gebrek aan slaap. Ik kan nachten aan een stuk schrijven, maar ik wil nog zelf kunnen beslissen wanneer m'n goddelijk lichaam z'n broodnodige rust verdiend heeft. Zonder dat ik Witney Houston door m'n strot geramd krijg. Al dan niet met begeleiding van een kwelende dame, die als het ware de regen met bakken uit de hemel deed stromen. Zelfs de goden waren aan het schreien bij het horen van zoveel talent.
Toppunt was dat ik een sms-berichtje kreeg met de vraag of ik geen pakje sigaretten te koop had. En dat terwijl de nachtwinkel om de hoek is. Mij eerst folteren en dan een pakje sigaretten vragen? Ge moet maar durven hé? Maar de wereld is aan de durvers zegt men.
En plots was het stil. Er waren twee mogelijkheden. Of ze hadden beneden de elektriciteit afgesloten of ze waren buiten adem in slaap gevallen. Ik veronderstel het tweede. Ik dus met donsdeken terug verhuisd naar de slaapkamer, waar m'n bedje mij met liefde zou omarmen. Na een kwartier liggen woelen, ben ik maar opgestaan om alsnog dit verhaaltje te schrijven en enkele bladzijden toe te voegen aan m'n boek.
Moesten ze dit verhaaltje lezen, zou ik willen vragen om eens een paar uurtjes oldies te draaien, liefst zonder begeleiding van onze onovertroffen zangeres N. Zou dat kunnen, dj G.? 't Is maar een kleine moeite en ge moet maar denken dat ge voor de Bond van de Gepensioneerden aan het draaien bent, de luisteraars van Nostalgie en Minerva zullen u eeuwig dankbaar zijn. Ik ook....

©GoNo