Dat ze moge schijne voor iedereen......
De zon schijnt........
Heerlijk, als de zon schijnt. De wereld ziet er plots heel anders uit. Weg de grijze lucht, die m'n gemoed en m'n humeur op een laag pitje zetten. Weg de muizenissen in m'n hoofd.
't Is heerlijk om die warme zonnestralen op m'n lichaam te voelen, ik voel hoe de zonne-energie door m'n goddelijk lichaam stroomt. M'n batterijen worden opnieuw opgeladen. Ik voel me als herboren en kijk met kinderogen naar de zich op gang trekkende natuur. 't Is en blijft een wonder, hoe de natuur zich telkenjare weer in haar lentetooi steekt. Ze verwelkomt mensen zoals ik, die van elke dag een lentedag proberen te maken. Een dag beginnen met een glimlach, zich zelve kunnen relativeren, de kleine dingen des levens weten te waarderen. Niet altijd denken aan mezelf, maar een open mind hebben voor nieuwe dingen, luisteren naar wat interessante mensen te vertellen hebben. Ook luisteren naar de beslommeringen van mensen, die het hard te verduren hebben in deze materialistische wereld. Men hoeft daarom niet katholiek te zijn. Het enige wat men moet hebben is een klein beetje medeleven, een klein beetje inlevening.......
Ik probeer het leven langs de zonnige kant te zien, ook al ben ik op sommige momenten zwartgallig, omdat het ook niet altijd loopt zoals ik wel zou willen. Ik probeer te lachen met collega's die naast hun schoenen lopen, de neiging onderdrukkend om te vragen of ik hun voeten soms moet wassen, zoals Jezus ooit deed. Maar Jezus was een speciale, die kon dat en deed het ook met een glimlach. Ik zou het als een vernedering zien, andermans zweetvoeten te moeten wassen. Maar dit buiten beschouwing gelaten.
De zon schijnt, de wereld baadt in geuren en kleuren, m'n balkonnetje ziet er uit als een bloemenboetiek. Ik voel me als een koning, die gans de wereld gaat veroveren. Wat veel zegt over m'n ingesteldheid hé?Maar 't is maar bij wijze van spreken. Soms zou ik willen dat ik de macht had om deze rotwereld te veranderen, de macht om van al het slechte iets goeds te maken. En toch heeft éénieder van ons die macht en kracht in zich.Maar de grote massa loopt altijd de verkeerde personen achterna. Die met de grootste muil en het minste verstand. Die die anderen het zonlicht niet gunnen, die zelf altijd in het zonnetje willen staan. De rest moet maar leven in hun schaduw, doordrongen als ze zijn van hun maatschappelijke status, verworven op de kap van een ander.
Ik lach hen vierkant en rechthoekig uit, die fijne heertjes en vrouwtjes. Ik heb er een levenstaak van gemaakt, hen aan de kaak te stellen, met hen in de clinch te gaan, hen te wijzen op hun tijdelijk verblijf hier. En ze weten en voelen het, laten mij links liggen, onbewust in m'n kaart spelende. Want zulke mensen hoef ik niet, ik wil geen vriend zijn van zulke heerschappen, die een Judaskus geven, terwijl ze een mes in m'n rug steken......
Ieder moment van de dag, als ik de kans krijg, want af en toe moet er ook nog gewerkt worden, geniet ik van de zon. De zon, die er voor ieder is, de warmte die ze aan iedereen geeft ongacht kleur of ras, politieke overtuiging,religie of wat dan ook. Jezus hield ook van de zon, zij het ietske minder toen Hij aan z'n kruis ging. Maar hoe zoudt ge zelf zijn hé ?
De zon schijnt, laat ze ook schijnen in de harten van sommige mensen, laat ze die verkilde harten opwarmen, laat ze mensen herboren worden......
©GoNo
Heerlijk, als de zon schijnt. De wereld ziet er plots heel anders uit. Weg de grijze lucht, die m'n gemoed en m'n humeur op een laag pitje zetten. Weg de muizenissen in m'n hoofd.
't Is heerlijk om die warme zonnestralen op m'n lichaam te voelen, ik voel hoe de zonne-energie door m'n goddelijk lichaam stroomt. M'n batterijen worden opnieuw opgeladen. Ik voel me als herboren en kijk met kinderogen naar de zich op gang trekkende natuur. 't Is en blijft een wonder, hoe de natuur zich telkenjare weer in haar lentetooi steekt. Ze verwelkomt mensen zoals ik, die van elke dag een lentedag proberen te maken. Een dag beginnen met een glimlach, zich zelve kunnen relativeren, de kleine dingen des levens weten te waarderen. Niet altijd denken aan mezelf, maar een open mind hebben voor nieuwe dingen, luisteren naar wat interessante mensen te vertellen hebben. Ook luisteren naar de beslommeringen van mensen, die het hard te verduren hebben in deze materialistische wereld. Men hoeft daarom niet katholiek te zijn. Het enige wat men moet hebben is een klein beetje medeleven, een klein beetje inlevening.......
Ik probeer het leven langs de zonnige kant te zien, ook al ben ik op sommige momenten zwartgallig, omdat het ook niet altijd loopt zoals ik wel zou willen. Ik probeer te lachen met collega's die naast hun schoenen lopen, de neiging onderdrukkend om te vragen of ik hun voeten soms moet wassen, zoals Jezus ooit deed. Maar Jezus was een speciale, die kon dat en deed het ook met een glimlach. Ik zou het als een vernedering zien, andermans zweetvoeten te moeten wassen. Maar dit buiten beschouwing gelaten.
De zon schijnt, de wereld baadt in geuren en kleuren, m'n balkonnetje ziet er uit als een bloemenboetiek. Ik voel me als een koning, die gans de wereld gaat veroveren. Wat veel zegt over m'n ingesteldheid hé?Maar 't is maar bij wijze van spreken. Soms zou ik willen dat ik de macht had om deze rotwereld te veranderen, de macht om van al het slechte iets goeds te maken. En toch heeft éénieder van ons die macht en kracht in zich.Maar de grote massa loopt altijd de verkeerde personen achterna. Die met de grootste muil en het minste verstand. Die die anderen het zonlicht niet gunnen, die zelf altijd in het zonnetje willen staan. De rest moet maar leven in hun schaduw, doordrongen als ze zijn van hun maatschappelijke status, verworven op de kap van een ander.
Ik lach hen vierkant en rechthoekig uit, die fijne heertjes en vrouwtjes. Ik heb er een levenstaak van gemaakt, hen aan de kaak te stellen, met hen in de clinch te gaan, hen te wijzen op hun tijdelijk verblijf hier. En ze weten en voelen het, laten mij links liggen, onbewust in m'n kaart spelende. Want zulke mensen hoef ik niet, ik wil geen vriend zijn van zulke heerschappen, die een Judaskus geven, terwijl ze een mes in m'n rug steken......
Ieder moment van de dag, als ik de kans krijg, want af en toe moet er ook nog gewerkt worden, geniet ik van de zon. De zon, die er voor ieder is, de warmte die ze aan iedereen geeft ongacht kleur of ras, politieke overtuiging,religie of wat dan ook. Jezus hield ook van de zon, zij het ietske minder toen Hij aan z'n kruis ging. Maar hoe zoudt ge zelf zijn hé ?
De zon schijnt, laat ze ook schijnen in de harten van sommige mensen, laat ze die verkilde harten opwarmen, laat ze mensen herboren worden......
©GoNo
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage