Frietjes met biefstuk.....

Frietjes met biefstuk.......


Daddy komt thuis, een beetje nat van de regen. 't Kan ook van 't zweten zijn op z'n werk, maar dat zal wel in ietske mindere mate zijn. Verkleumd van de kou ,maak ik dat ik de 48 treden naar m'n knus en gezellig appartementje, met gezwinde tred neem.
Ik weet wat mij te wachten staat, want ik ben vanmorgen vergeten de balkondeur dicht te doen.'k Probeer er niet aan te denken en stel mij voor dat er binnen een tropisch, zwoel weertje zal zijn. Niets was minder waar! Toen ik de deur open deed,
kwam mij een koudegolf tegemoet waarbij de opwarming van onze planeet, flagrante leugens leken. Zo kwam het toch over bij mij.......
M'n handen zijn verkleumd en ik krijg m'n veters niet los. M'n kousen maken een soppend geluid in m'n schoenen. Ik vervloek deze kloteplaneet en dit klotelandje waar niets is wat het lijkt. Ik probeer nog even met “ Jezus love you”, maar dat schijnt alleen te werken in en op gezegende plaatsen. Dus Jezus gaf niet thuis. Was waarschijnlijk Z'n geboorte aan het regelen, want Kerstdag nadert met rasse schreden.
't Is ieder jaar een hele opgave om alles in goede banen te leiden, ook al ben je de zoon van God.......
Maar dit terzijde en aan de kant hé?
Ik troost me met de gedachte dat ik straks een mals biefstukje ga eten met lekkere, knapperige frietjes en tomaatjes. Dat wordt smullen geblazen, 'k begin het al wat warmer te krijgen als ik er nog maar aan denk. 't Lijkt wel een reclamespotje van VTM of een andere debiele zender, die m'n dag willen kleuren.
De frietjes heb ik al voorgebakken, de tomaatjes met een fijngehakt sjalotje en een zelfgemaakte vinaigrette lonken naar mij en 't is liefde op 't eerste zicht. 't Kan ook 't laatste zicht zijn.........
Biefstukje uit de frigo, eventjes kruiden, beetje wachten, zodat de kruiden er goed intrekken, panneke op 't vuur en in tussentijd mijn e-mails lezen.
Alles staat klaar voor m'n Laatste Avondmaal, denk ik ironisch. Wat kan er nu nog gebeuren, buiten dat de wereld plots zou vergaan? Veel schijnbaar, want plots hoor ik een gekletter en zie ik m'n biefstukske door de living lopen. Met achter zich Musti, m'n onovertroffen kat, die m'n biefstukske te pakken heeft. 't Moet zijn dat er nog wat leven in mijne steak zat, want hij spartelde geweldig tegen. Maar tegen de kaken en de klauwen van m'n kat, was hij niet opgewassen. Na de kippenbout, de préparé, een halve spiering en de helft van mijne charcuterieschotel; moest ook hij het onderspit delven!
Ik zit hier frietjes te eten met zelfgemaakte vinaigrette en tomaatjes. Van m'n kat is er momenteel geen spoor te bekennen, laat staan een restje steak. Laten we wel wezen, moet er niemand een afgetrainde kat hebben? Ik ga ze ook nog leren blaffen, kwestie van een goeie waakkat in huis te hebben hé?

GoNo