GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

vrijdag 14 november 2008

Met wat zijn ze bezig........?


Wat is er toch aan de hand met het bedrijf waar ik vroeger gewerkt heb ? Sedert m'n vertrek aldaar, heb ik nog weinig positiefs vernomen.Met wat zijn die manipulators toch mee bezig ? Ieder bedrijf heeft z'n zieken, maar 'k heb zo de indruk, dat er daar een epidemie heerst. En als ze al niet ziek zijn, haken ze gewoon af.
Hebben ze nu nog niet begrepen, dat men in de eerste plaats met mensen werkt en niet met nummers ?
Wat baten kaars en bril, als den uil niet zienen wil. Denkt men nu werkelijk dat men een bedrijf kan runnen met vrijwilligers alleen ?
Hoe komt het dat de sfeer nog altijd niet omgebogen is naar een positieve sfeer ? Mensen helpen is toch in wezen iets positief ? Ik was niet van plan om nog iets neer te pennen over m'n vroeger werk, maar 't moet me van 't hart. Ik heb bezoek gekregen van Nieke. 't Was een tijdje geleden dat ik haar nog gezien had.
Verdomme, 'k moest twee keer kijken naar beneden, naar boven zie ik alleen de lucht, vandaar hé; want ik had haar niet herkend. Nieke is ziek, op 't randje van een depressie, ge moet niet voor dokter gestudeerd hebben om dat te constateren. Nieke is een persoon, die haar werk meeneemt naar huis. Die voor iedereen goed wil doen, maar weinig of geen appreciatie krijgt. Zo'n behandeling verdient ze niet, moest ze wat meer steun krijgen van haar collega's en directie, zou ze nu niet thuis zitten. Het doet me pijn om haar zo te zien. Maar ze heeft nog vrienden, echte vrienden. Ex-collega's die allen één ding gemeen hebben en dat is........dat ze allen buitengevlogen zijn. De “ Welkom” op het bedrijf was het laatste wat ze gezien hebben.......
Ik dacht dat de sfeer zou veranderd zijn na het ontslag van dat “ groot licht “, maar schijnbaar is er niets veranderd, gezien de vele zieken en afhakers. En zo gaat het van kwaad naar erger, zo wordt een levenswerk gedegradeerd tot een veredeld buurthuis. Waar ge straks alleen nog een kopje koffie kunt krijgen en waar ze blij zullen zijn als er nog iemand over de vloer wil komen. Ik weet waarover ik spreek, want ik ben jaren secretaris geweest van Buurthuis “ Den Tir” op 't Kiel. Ik ben ook stichtend lid van Cursuswerking “ de Notedop”. Cursuswerking die nog steeds bestaat en bloeit als nooit tevoren. Om maar te zeggen, dat zelfs een buurthuis fondsen nodig heeft om optimaal te kunnen werken. Ik heb altijd geprobeerd het negatieve om te buigen in iets positief. Je werk beginnen met een lach, is op lange termijn zelfs voor de grootste zuurpruim, aanstekelijk. Daar is niets mis mee, het heeft een bedrijf een uitstraling, een bedrijf met lachende gezichten is een gelukkig bedrijf. Het kost niets en 't is gezond, behalve als je je doodlacht, maar da's nu ook weer de bedoeling niet. Waar is de tijd gebleven toen er nog mocht gelachen worden ?
Nieke, ik hoop van harte dat je er terug bovenop komt, dat je terug het lachebekje wordt van vroeger en weet dat er nog leven is na .......Vergeet niet dat je echte vrienden in je hart wonen, klop op hun deur, ze zijn er voor je.......

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage