Ooit had ik duizenden dromen
in heel lang vervlogen tijden
weinig zijn er van uitgekomen
misschien was ik te bescheiden
‘k hield me te lang vast aan huisje
tuintje, boompje en burgerlijk gedoe
‘k droeg altijd m’n eigen kruisje
‘k wou veranderen, maar ‘k wist niet hoe
had ik toen maar de jaren verstand
de vele ervaringen te laat opgedaan
nu sta ik te kijken vanop de zijkant
’t leven is toch verdomd snel gegaan…
©GoNo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten