Dus wet ik mijn woorden tot klare taal
geniet het struikelen over letters
waar jij als kunstenaar wikt en weegt
in de techniek die uit
wat ‘dat’ lichaamsdeel onvergeetbaar maakt
bizar?
Ja een beetje,
maar lang niet genoeg
om de diepte van wat dit hart voelt
niet te onderkennen
het suist er in de laatste bloeddruppel
die voorzichtig zijn weg baant.
verhult de magie die begrijpt wat leven tot waarde maakt
die liefde kanaliseert... ventileert... tot wij beiden
begrijpen wat ons tot mensen maakt.
©Sabine Luypaert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten